Сачыненне Дом маёй мары

Кожны чалавек любой краіны мае права на свой дом або кватэру. І пры гэтым мара кожнага чалавека мець свой кут, родныя душы прадметы, знаемыя прасторы, адным словам – свой дом: месца адпачынку і жыцця, месца радасці і гора, месца нараджэння і смерці, адзінае месца ўсяго лёсу. Кожны з нас хоча каб свой кут быў добрым, цёплым і прыгожым. Роднае мястэчка ў кожнага рознае, некаторым людзям дазваляюць фінансавыя сродкі зрабіць яго багатым і прасторным, другім — маленькім і прасценькім. Але якім бы не быў ваш дом – галоўнае, трэба памятаць, што гэта ваш маленькій рай, ваша пабудова, у якую вы уклалі сваю душу, сілы, каханне і дабрыню. І вось па гэтаму дом з’яўляецца часцічкай чалавечай душы, і ён як лепшы сябар раздзеліць з вамі ўсе жыццёвыя цяжкасці. Наш дом мае чатыры прасторныя пакоі – гэта мой, дзіцячы пакой; другі — спальня маіх бацькоў; трэцці – вялікая зала; чацвёрты – кухня. Мой дзіцячы пакой увесь блакітнага колеру, праз яго можна выйсці на балкон. У маім пакоі знаходзяцца —  пісьмовы стол, на якім устаноўлен камп’ютэр, невялікая шафа, ложак. Таксама есць месца для маіх цацак, якія я злажываю у шафу. Спальня маіх бацькоў — чырвонага колеру. У ёй знаходзіцца вялікі ложак, плазменны тэлевізар, вылікая шафа, падстаўка з кветкамі і паліцы з падручнікамі розных пісьменнікаў. Кухня наша зроблена пад колер дрэва. У ёй стаяць не толькі стулы і стол, але яшчэ на палічцы знаходзіцца маленькі тэлевізар. Таксама тут знаходззяца – маразільная камера з халадзільнікам, мікравалновая печка, газавая пліта, электрычны чайнік. Бальшая зала радуе нас і нашых гасцей акварыумам, піянінай і гаваручым папугаем. Я жыву у доме маей мары. Мой дом – мая прыгажосць і ў ім будзе заўсёды чысціня і весялосць.