Вобраз Белай Сарокі як і яе колер сімвалізуе замагільны свет, смерць, нейкую пустату. А калі верыць народным прыметам, то у сароку ператвараецца нейкая ведзьма.І для таго каб стаць вельмі прывабнай, ведзьма апранаецца у белыя пярынкі. Сам пан разам з сваімі гасцямі захапляецца чароўным вобразам Белай сарокі, яе абліччам,пад якім хаваецца злая ведзьма.
Большая частка паноў адвярнуліся ад свайго роднага народу,прадаўшы сваі душы д’яблу. Іх думкі толькі аб адным – атрымаць легкае багацце. Людзі напоўнілі свой розум злом,ім няважна знаходзячыяся разам з імі родныя, край, родная старонка, для іх галоўным становіцца толькі матэрыяльны дастатак.
Сам пісьменнік спачувае беларускім людзям і у сваіх апаявданнях стрыміцца расказаць пра знішчэнне беларускіх каштоўнасцей злымі сіламі. Пісьменнік вельмі добра апісвае мінулае беларускага краю, пазнае нацыянальны характар і яго самабытнасць, не забыў таксама успамінуць пра звычыі народа і прыгажосць беларускіх традыцый.
Спасиба вам я такой тупой что тако могу списать спабасачки