Іван Мележ ставарыў цэлы шэраг вобразаў, якія застаюцца ў памяці на доўгі час. І гэта мы бачым з рамана “Людзі на балоце”. Галоўныя героі уражваюць чытача сваёй непаўторнасцю і праўдзівасцю. Некаторыя з іх служаць прыкладам чалавечаскага жыцця і кахання, другія – навучаць беражліва адносіцца да роднай зямлі, і тое што стварыў чалавек сваімі рукамі.
Вось да апошняй катэгорыі і адносіцца галоўны герой рамана –Васіль Дзятлік. У пачатку рамана мы бачым яго яшчэ юнаком. Часм ён злуецца на сваю маці, бо тая лічыць яго зусім дзіцём.А Васіль жадае быць дарослым, быць гаспадаром у сваёй хаце. І гэта сапраўды так, ён гаспадар –бо яго дзед ужо старэнькі і сілы ў яго штосьці рабіць па гаспадарцы няма. Вось і выбіваецца Васіль з усіх сіл каб даглядзеуюь хатнюю жывёлу, навесці парадак. Не забывае ён і пра сенакос.
На вачах у чытачоў Васіль сталее, становіцца сапраўдным мужчынам. Яго мара пра тое каб набыць добры кавалак зямлі, вырасціць добрага каня, пастроіць новую хату. Юнак хоча стаць багатым.Аднак калектывізацыю Васіль не прынімае.
У хуткім часе Васіль сустрэнецца с Ганнай Чарнушкай. Яны пакахаюць адзін аднаго. Аднак прывязаны моцна да роднай зямлі Васіль.Разлучыцца з каханнай дзяўчынай і адчуе ён сябе няшчасным.Да чаго імкнуўся Васіль, усё атрымаў, аднак няма ў яго шчасця, няма кахання.Бо яно адышло з Ганнай. І вельмі цяжка сказаць хто вінаваты ў тым што разышліся дарогі галоўных герояў. Склаліся так абставіны. Каханне доўгі час не пакідала іх. Аднак гэта лёс. І ніхто не ведае што будзе далей у іх жыцці.