Што такое каханне? Гэтае пытанне здаўна хвалюе людзей : пра каханне спяваюць песні, складаюць вершы, а цяпер нават праводзяць навуковыя даследаванні. Кажуць, без кахання жыццё нічога не варта. І ніхто не можа вызначыць, што гэта за пачуццё, якое захоплівае чалавека і робіць яго шчаслівай, і якое бурыць лёсу, калі памірае.
Падобна на тое, каханне — гэта таямніца, якую немагчыма разгадаць. Аднак для сябе я разумею яе так: каханне — гэта неабыякавасць. Калі ты адчуваеш цяпло, радасць, напоўненасць побач з кімсці, калі праводзіш з чалавекам час і ведаеш што ні адна хвіліна ня страчана марна, калі хочацца быць побач зноў і зноў, а таксама хочаш чалавеку шчасце і хочаш дапамагчы яму — гэта і ёсць каханне. Таксама каханне — гэта падзяка і прыняцце іншага такім, які ён ёсць. Гэта такі стан душы, калі побач з кімсці ў цябе ёсць усё для шчасця, а ўвесь свет радуецца з табой.
Каханне бывае не толькі да іншага чалавека. Бывае любоў да Радзімы, свайго роднага краю, таму камяку зямлі, на якім табе дарага кожная кветка. Асабіста ў мяне такія цёплыя пачуцці асацыюцца з мамай і татам , блізкімі сябрамі, каханым катом, а яшчэ — з нашым домам, дрэвамі ў садзе, дзіцячымі цацкамі, любімымі кнігамі, нават роварам ! Магчыма, гэта не каханне ў высокім значэнні, аб якім разважаюць філосафы і мастакі, аднак я лічу, гэта яна. Нездарма слова «каханы» адбываецца ад «кахаць».
Каханне бывае гарачым і, на жаль, нярэдка сумным Нават калі сам я гэтага яшчэ адчуваў, аднак прысвечаныя гарачым каханні радкі не магу чытаць без таго, каб сэрца не ахапіла невядомая туга . Мабыць, каханне — гэта тое агульнае для ўсіх нас, што мы ўсе адчуваем і разумеем. Таму я зразумеў, што неабходна берагчы гэта светлае пачуццё ў сэрцы, клапаціцца пра людзе, якіх любіш, акружаць сябе толькі любімымі рэчамі і марнаваць свой вольны час на любімыя заняткі. Такім чынам можна напоўніць сваё жыццё каханнем. Яно робіць гэты свет дабрэй і святлей. Усе людзі на зямлі павінны кахаць і паважаць адзін аднаго. Але, на жаль, гэтага не адбываецца. Вельмі часта такое светлае пачуццё як каханне засланяюць іншыя пачуцці : гнеў, зайздрасць, нянавісць, прагнасць, сквапнасць. Ёсць каханне да золата, але няма да бацькоў, ёсць каханне да грошай, але не да людзей. Прадметы раскошы не могуць задаволіць патрэбу чалавека ў каханні. Чамусьці для свайго цела чалавек не шкадуе грошай — прыгожая вопратка, дарагія ўпрыгажэнні, смачная ежа. Але вось аб сваёй душы, аб сваім ўнутраным свеце чалавек вельмі часта забывае. Бо, калі там будзе зусім пуста, то чалавек страціць сэнс жыцця. Калі дрэва ўнутры згніло, стала пустым, то яго лёгка валіць бура. Тое ж самае адбываецца і з чалавекам. Бура ў яго жыцця можа лёгка яго зламаць. Таму вельмі важна напаўняць сябе любоўю, якая не дасць зламацца.