Летам дзень пачынаецца рана. А яшчэ летам зусім няцяжка рана прачынацца, каб любавацца світаннем. Спачатку неба бялее, потым на ім разгараецца пунсовая зорка, пачынаюць шчабятаць птушкі ў лістоце дрэў. Неба яшчэ бледнае, і яшчэ не блакітнае, як днём. Затым з — за гарызонту пачынае выпаўзаць вялізнае чырвонае сонца. Яно вельмі хутка падымаецца ўверх. І чым вышэй падымаецца, тым менш становіцца ў памерах. А неба галубее на вачах, становіцца ярчэй,выграваючы сонечнымі прамянямі.
Становіцца светла, як днём, але ўсё роўна усё па — іншаму. Ранішняе паветра празрыстае , чыстае і свежае. Людзі і машыны яшчэ не паспелі падняць пыл. І на вуліцы свежа, няма яшчэ паўдзённай спёкі і духаты. Калі ў гэтую пару выйсці на вуліцу то спачатку з нязвычкі зябка становіцца, а потым нахлыне зарад бадзёрасці.
Ціха летняй раніцай. Яшчэ не падняўся ветрык, і зялёная лістота ня шамаціць. Вакол прымірэнне.
Яшчэ я люблю летнююраніцу за тое, што гэта як раз час канікул. Неяк атрымліваецца і выспацца ўволю, і адначасова прачнуцца рана. Яшчэ лежачы ў ложку, прыадчыняеш адно вока і глядзіш на акно. А акно заліта сонечным святлом, там, бачыш, кавалачак яркага неба і фрагменты зялёнай лістоты дрэў. Адразу радуешся, што надвор’е добрае, па -сапраўднаму летняе. Па сценах бегаюць сонечныя зайчыкі. Незнарок заўважаеш іх і ўсміхаешся. Адразу становіцца добра — добра на душы.
Сонца падымаецца ўсё вышэй, золаце вяршыні дрэў. Яно пачынае летні ранак проста чароўна. Як прыемна назіраць за тым, як надыходзіць яшчэ адзін цёплы летні дзень. Улетку днець пачынае рана. Першыя сонечныя прамяні павольна слізгаюць па соннай зямлі. З іх з’яўленнем туман каля ракі пачынае павольна пакідаць нізіну. Разносіцца салодкі водар мядункі і іншых траў. Паветра свежае і поўнае прыемных водараў.
Сонца падымаецца вышэй, азараючы сваім светам ўсю мясцовасць. Далікатныя сонечныя промні ўпалі на сонную траву, і яна зазіхацела мільёнамі агеньчыкаў. Раса на траве зіхаціць нядоўга. З кожнай хвілінай яе становіцца ўсё менш.
Ранняй раніцай вельмі ціха, здаецца, што зямля затаіўшы дыханне, чакаючы нейкае свята. Вось ужо чуюцца вясёлае шчабятанне птушак, дзесьці заліваецца салавей. Птушкі з радасцю сустракаюць новы дзень. Ранішняя цішыня пачынае знікаць. Усе вакол напаўняецца новымі гукамі. Становіцца цяплей, ўжо з самай раніцы становіцца ясна: дзень будзе гарачым.
Сонца было вышэй, падзьмуў прыемны лёгкі ветрык. Зашумелі дрэвы, загулі машыны, на вуліцу пачалі выходзіць людзі Зямля прачнулася. Усе вакол зашумела, зарабіла, прыйшло ў рух. Непрыкметна наступіў новы летні дзень.