Лета час ягад і дзіўных кветак. Гэты час можна прысвяціць шпацыру па прыгожых месцах, напрыклад па палях поўным лугавых кветак. Выдатным нават зачаравальным відовішчам будзе рамонкавая паляна. Мора белых пялёсткаў на зялёным дыване. А можна проста прысесці на зялёнай палянцы і сплесці сабе залацісты вянок. Калі спякота дня набірае абароты і залаты дыск сонца свеціць занадта ярка, то ад спякоты можна схавацца ў лясной прахалодзе. Тут свая іншая прыгажосць. У лесе столькі зеляніны, што нават сонечнае святло здаецца з зеленаватым адлівам. Можна прагуляцца па сцяжынках, якія ўцякаюць тоненькай ніткай ўглыб лесу. Гуляючы па іх можна атрымліваць асалоду ад лесу. Праўда трэба быць уважлівым і тады можна атрымаць ад лесу ўзнагароду — грыб . Гэта можа быць горды чырвонагаловік ці ж дужы баравік.
Не толькі лес набывае летам прыгожы ўбор. Рэкі і азёры хаваюцца россыпам алмазаў, якія пераліваюцца пад прамянямі сонца. Вада ў вадаёмах выграваецца, з кожным днём становячыся ўсё цяплей і цяплей. Можна паназіраць за тым як бурліць жыццё ў вадзе. Варта сядзець ціха і ўважліва глядзець. Над галавой будуць гусці стракозы. А узіраючыся ў тоўшчу вады можна ўбачыць, як хутка плаваюць маляўкі. Бераг возера як ціхая прыстань. Тут вельмі прыемна пасядзець і паглядзець, як прамяні сонца гуляюць з кропелькамі вады. Ды і нырнуць у цёплую ваду ў гарачы дзень вельмі выдатна. Вада прыемна халадзіць. Пасля купання адчуваеш сябе цудоўна. Можна паныраць з сябрамі ў возера з пірса.
Вядома ж, падарожнічаць улетку адно задавальненне. Гэта самы лепшы час для знаёмства з цікавымі і прыгожымі месцамі краіны. Такіх месцаў вельмі шмат. Пабачыць хочацца ўсё. Незлічоныя вадаспады і пячоры, перавалы і горы. Усе хочацца даследаваць і зняць на памяць.
Калі пачынаецца гэтая выдатная пара цяпла, мы з бацькамі не сядзім у чатырох сценах хаты. Разам з сям’ёй мы едзем у сваё падарожжа. Мы выязджаем за горад . Самае цікавае для мяне ў нашым сямейным падарожжы гэта горы. Я вельмі люблю дасягаць вяршыняў. Улетку ў гарах вельмі прыгожа. Прыгожы магутны лес ля падножжа заўсёды сустрэне ценем і прахалодай. Чым вышэй я падымаюся, тым прыгажэй адкрываецца выгляд. Вецер дзьме ўсё мацней, але гэта не перашкаджае мне атрымліваць асалоду ад прыгажосцю скал. Узлезшы на вяршыню можна ўбачыць ўзрушаюча прыгожую карціну. Той самы магутны лес ля падножжа, зверху здаецца велізарным зялёным морам. Рэчкі і азёры ўнізе здаюцца каштоўнымі камянямі. Так яны блішчаць і пераліваюцца на сонцы. А тыя ягады, якія выраслі на такой вышыні, адрозніваюцца густам ад тых ягад , якія я збірала на дачы ці ў лесе.
Калі шпацыруеш па горах падышла да канца можна развесці вогнішча. Увечары вогнішча не толькі асветліць месца, але і дапаможа адпудзіць камароў. Гледзячы на агонь можна назіраць, як да яго падлятаюць матылі. Выдатным завяршэннем такога насычанага дня будзе вячэру на прыродзе. Можна падсмажыць на вогнішчы сасіскі, а замест звыклага гарбаты заварыць сабраныя ў гарах травы.
Лета мой самы любімы час. Кожны раз я чакаю яго набліжэння з велізарным нецярпеннем. Таму што з яго прыходам ўсе расквітнее і прырода зноў напоўніцца цёплымі водарамі. Усе вакол расквітнее , ўпрыгожыцца яркімі фарбамі, і зноў будзе дыхаць жыццём і радасцю. Кожны дзень лета прыносіць з сабой шмат новых радасных уражанняў. І кожнае імгненне напоўнена шчасцем. Хочацца, каб вакацыі ніколі не канчаліся. Але гэта немагчыма. На шчасце за тры месяцы я назапашвала столькі радасных момантаў , што радасць ад іх увесь год сагравае сваім цяплом.