Хачу вам сёння распавесці пра свой любімы і прыгожы горад Віцебск. Гэта абласны цэнтр Рэспублікі Беларусь. У Віцебскім летапісе напісана, што горад быў заснаваны княгіняй Вольгай у 974 годзе на месцы зліцця двух рэк Заходняй Дзвіны і Віцьбы. На гэтым месцы на гары быў закладзены драўляны замак, які быў названы ад ракі Віцьбы Віцебскам. Гэтак жа былі выбудаваныя 2 царквы — Святога Міхаіла і Звеставання. Але навукоўцы не згодныя з гэтым запісам і лічаць, што Віцебск быў заснаваны ў 947 годзе , таму што княгіня Вольга памерла ў 969. Але ўмоўна ўзрост Віцебска усё ж лічаць ад 974 года.У нашым горадзе праездам быў Аляксандр Сяргеевіч Пушкін, Мікалай Васільевіч Гогаль, тварылі Марк Шагал, Ілля Рэпін , Пэн і Малевіч.
Самая вялікая плошча горада — гэта плошча Перамогі. З аднаго боку дарогі размешчаны Мемарыяльны комплекс у гонар савецкіх воінаў- вызваліцеляў, партызан і падпольшчыкаў Віцебшчыны. З абодвух бакоў ад лесвіцы — 2 помніка салдатам , у даўжыню ўсёй плошчы знаходзяцца выступы — сімвалы кожнага года Вялікай Айчыннай Вайны, у сярэдзіне — фантаны . Усё гэта вядзе да галоўнага манумента , які «ў народзе » называюць Тры Штыка. Гэта тры бетонных 56- метровых абеліска, на іх гранях адлітыя рэльефы — Воін , Партызаны і Падпольшчыкі. Унутры ў іх гонар гарыць «вечны агонь».
На другім баку дарогі раней быў вялікі парк, але ў 2010 годзе парк выкарчавалі і зрабілі велізарную плошчу. Шмат было размоў з гэтай нагоды, шмат было лаянцы ў бок уладаў, якія адважыліся на гэта ноўшаства. Асабіста я разумею, што так лепш у тым плане , што тут пастаянна збіраецца моладзь. Летам — гэта ролікі, ровары, скейт, кавярынькі ( спіртное і цыгарэты ў нас забароненыя ў такіх месцах). Узімку — канькі, ледзяныя скульптуры. Раней не было такога кутка, у падлеткавую маладосць нашых бацькоў гэтага вельмі не хватала.Яшчэ адна славутасць нашага горада — гэта Ратуша. Першапачаткова, яшчэ да Кастрычніцкай рэвалюцыі, у гэтым будынку адбываліся сходу органа гарадскога самакіравання. Зараз тут знаходзіцца Абласны Краязнаўчы Музей. А яшчэ можна выйсці на назіральную пляцоўку і разгледзець горад з высаты.
Таксама ў нашым Віцебску праходзіць фестываль «Славянскі Базар » у летнім амфітэатры. У гэтым годзе ўжо прайшоў 20 — ы фестываль. З’язджаюцца некалькі дзесяткаў краін, усе гасцініцы горада забітыя пад завязкамі. У гэтыя дні горад практычна не спіць. Сваім жыццём жыве «Горад майстроў”, з’язджаюцца з розных гарадоў мастакі і ўмельцы. Маса сувенірнай прадукцыі і проста патрэбных хатніх дробязяў. Тут жа нехта танчыць, спявае, паказваюць сваё майстэрства кавалі і ганчары. Хлопцы ў кальчугах і шлемах б’юцца на мячах. Пра свой Віцебск я магу расказваць бясконца. Часам сама знаходжу якія-небудзь цікавыя чароўныя куткі і здзіўляюся — як гэта раней я не дадумалася сюды зайсці.
Жыхары майго горада прыязныя, яны заўсёды рады гасцям, і прымаюць іх з задавальненнем, яны, як і я, любяць свой горад. Тут кожны будзе адчуваць сябе камфортна і ўтульна.