Наступіла прыгажуня зіма. Увесь горад пакрыўся беласнежным коўдрай. На вокнах красуюцца карункавыя ўзоры. Сажалка, які знаходзіцца за нашым домам, набыла тонкую ледзяную скарыначку. Холадна на вуліцы.Я люблю зіму. Гэта пара светая , добрых святаў, вясёлых гулянняў. Ясны зімовы дзень. Сонца свеціць ярка. Вакол усё белым — бела. Мяккі пухнаты снег роўным пластом пакрыў зямлю. Снег паўсюль, на лаўках, на дахах дамоў, на дрэвах. Дрэвы стаяць у снезе, нібы яблыні ў колеры. Белыя — белыя. І толькі дзе-нідзе віднеюцца чырвоныя гронкі рабіны. Пад рабінай шмат птушыных слядоў. Вароны, снегіры, сініцы прылятаюць падзяўбаць ягады. Вельмі прыбрана пад шапкамі снегу елка. У чыстым паветры пахне ігліцай. Прыгожы зімовы ўбор і ў бярозак.
Халодна. Пад нагамі рыпіць снег. З трубы маленькай запарушанай снегам хаткі ў неба слупом ідзе дым. Дзень марозны. Мароз скаваў лёдам рэчку. Хлопцы з радаснымі крыкамі, размахваючы рукамі, спускаюцца на санках з стромкага берага ракі. Ім не страшны мароз. Ім весела. А снег блішчыць на сонцы, іскрыцца, пераліваецца.
Зімовая прыгажуня. Ці ёсць у свеце найбольш чароўная і дзіўная пара года, чым зіма ? Хавае яна белым коўдрай зямлю, якая цярпліва чакала такой мяккай футры. А як чароўна выглядаюць дрэвы ў сваіх пухнатых хустках, якія ім ласкава падарыла цудоўная зіма. Я гляджу на бярозу, якая расце пад маім акном, і адчуваю здзіўленне, як яна, такая стройная і далікатная, можа супрацьстаяць і маразам, і цяжкаму снегу, які ўпаў на яе працягнутыя да сонца «рукі». А здалёк, я быццам бачу не дрэва, а казачную дзяўчыну, якая надзела серабрыстае футра, завязала белую пухнатую хустку, якая на сонцы здаецца проста чароўным — столькі гуляе на ёй фарбаў. Здаецца, калі прыхінешся да бярозы, знікне казка, перапрацаваная на горкае расчараванне. Я гляджу на бярозу і бачу, што дзе-нідзе на яе далікатных галінках вісяць нахмураныя ледзяшы, на якіх гуляе сонечны зайчык . Гэтыя ледзяшы — як сумныя слёзы маёй прыгажуні.
Я люблю глядзець на бярозу, заснежаную і рахманую . Яна нагадвае мне пра тое, што ў свеце яшчэ ёсць цуды, якія дораць радасць і асалоду. Я ведаю, што мяне заўсёды будзе хваляваць прыгажосць маёй снягуркі — бярозкі !