Сачыненне на тэму «Птушкі»

Прыйшла чараўніца зіма. У заснежаным садзе ціха, мертва. Чуеш: «Пінь-пінь, чоржж!» гэта крычаць птушкі. Звонка, гучна. А потым так жа праспявалі: «Пілі-пілі-пілі! Цы-цы-цы-пі! Ін-ча-ін-ча!»так гучыць песня сінічкі. Але выразна чутная і іншая песенька: «Цот-чэ! Пі-ю-тыя! Чы-чы-чы-чы!» Так спявае чачотка. Абедзве птушкі спрытна бегаюць па галінках. Сініца і летам жыве ў садзе, а чачоткі з выраю прылятаюць толькі на зіму. Але гэта не перашкаджае ім дружна жыць і радавацца сонечнаму зімоваму дзяньуі. Птушкі — сябры саду. Яны вышукваюць шкоднікаў на дрэвах і хмызняках і знішчаюць іх у вялікай колькасці. Гэта, мабыць, самыя карысныя для лесу птушкі — рухомыя, спрытныя. Яны кормяцца пераважна насякомымі. Раздалбліваюць кару дрэў, шукаюць і знаходзяць лічынак —  шкоднікаў. Сініцы вельмі прывязны да людзей. У нашай краіне шырока распаўсюджаная вялікая сініца, галка, маскоўка. Найбольшую карысць для саду прыносіць першая з іх. Гняздавацца яна пачынае рана, калі яшчэ ляжыць снег і б’юць марозы. Таму гняздо робіць вельмі цеплае, выбіраючы для яго месца ў дуплах дрэў, у шчолках бярвення драўляных дамоў. Сініцы заўседы знаходзяцца ў руху, але ў халодны час года не заўседы здольныя пракарміцца. Таму шмат іх гіне ад голаду і холаду. Дапамагчы перазімаваць сінічкам проста — трэба рабіць  кармушкі і не забываць насыпаць у іх корм. Кармушкі можна рабіць розныя, але хочацца, каб у іх былі аўтаматычныя кармушкі,у  якія  снег не трапляе. Зерне ў іх высыпаюць адразу на 5 — 6 дзен і нават дзесяць дзен. Корм у такой кармушкі не псуецца. Ад таго, як добра мы дапаможам сінічкам і іншым зімуючым побач з намі птушкам, залежыць ўраджай пладовых дрэў у нашых садах. Ды і проста ведаць, што зрабіў добрую справу, не даў загінуць птушкам, вельмі прыемна.