Сачыненне на тэму «Сапраўдныя і фальшывыя каштоўнасці ў жыцці чалавека»

Раней я ніколі не задумвалася над тым, колькі працы прыкладаюць мае бацькі, каб апрануць мяне, накарміць і выхаваць. Я лічыла, што на ўсё, што я атрымліваю, я маю поўнае права. Калі я прыходзіла са школы дадому, то заўсёды патрабавала, каб мяне накармілі і вельмі злавалася, калі раптам у халадзільніку не аказваўся па нейкай прычыне ежы. Калі мне хацелася купіць якую-небудзь рэч, што-небудзь з адзення, то я прасіла ў мамы, каб купіць мне гэта. І мяне зусім не цікавіла, адкуль бяруцца грошы. І крыўдзілася, калі мне не куплялі.
І толькі нядаўна я па-сапраўднаму зразумела сапраўдную каштоўнасць усяго таго, што я атрымліваю ў доме. Аднойчы мой бацька ўзяў мяне на сваю працу, на сталеліцейны завод. Калі я зайшла ў цэх, то проста спалохалася. Вакол мяне было столькі дыму, агню, стаяў такі жудасны грукат! У тым памяшканні, куды прывеў мяне мой бацька, немагчыма было дыхаць. У такой жудаснай гарачыні і задусе я не змагла вытрымаць больш дзесяці ці пятнаццаці хвілін. Мне стала дрэнна, і тата мяне вывеў на вуліцу.
З тых часоў я зразумела, што нікому ў гэтым свеце грошы не даюцца лёгка. Калі ты хочаш зарабляць на жыццё сумленна, то ты павінен быць гатовы да таго, што табе прыйдзецца шмат і цяжка працаваць. І мне стала проста сорамна браць у бацькоў грошы.
Я папрасіла сваю маці, якая працуе на пошце, зладзіць мяне разносчыкам газет. Цяпер я ўстаю на дзве гадзіны раней, чым звычайна, снедаю і іду разносіць пошту. І толькі потым іду ў школу.Теперь я зразумела, што грошы, якія ты не зарабляеш, а просіш, марнаваць вельмі лёгка. А вось тое, што ты сама заробіш, выкідаць на глупства як-то не хочацца. Цяпер я не трачу свае грошы абы на што, а купляю толькі патрэбныя мне рэчы. Зарабляю я не вельмі шмат, але на кішэнныя выдаткі мне хапае.
Мяне па-ранейшаму кормяць бацькі, па-ранейшаму апранаюць. Але цяпер я ўжо не прашу ў іх грошы на марозіва ці пірожныя, а купляю ўсе, што хачу, за свае ўласныя.
Я вельмі рада, што зразумела сапраўдную каштоўнасць грошай і працы, які затрачваюць людзі, каб зарабіць сумленным шляхам. ісцінныя каштоўнасці ў жыцці ў асноўным не матэрыяльныя, каштоўнасць — гэта каханне, сяброўства, дабрыня. Ты павінен шанаваць людзей за гэта, і тады цябе таксама ацэняць. Фальшывыя каштоўнасці гэта грошы або напрыклад велізарная слава.

Грошы —  звычайная папера якая хутка з’яўляецца і гэтак жа хутка знікае. Гошы псуюць людзей, і я думаю так моцна іх шанаваць не трэба.

Слава таксама можа спсаваць чалавека і ў рэшце рэшт чалавек ніколі не будзе шчаслівым, калі ўсе яго існаванне будзе зводзіцца толькі да матэрыяльнага ўзбагачэння, багацце руйнуе чалавека, гняце душу ненаеднасцю.

Толькі чалавек, які валодае духоўнымі багаццямі, будзе па — сапраўднаму шчаслівы. І не абавязкова быць якім-небудзь філосафам альбо геніем, дастаткова толькі адрозніваць праўдзівыя каштоўнасці ад ілжывых.

«Багацце чалавека не ў багацці мірскіх выгод. Сапраўднае багацце — гэта багацце душы»

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Комментариев: 1
  1. апрель

    много ошибок

Добавить комментарий


восемь − = 3

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!:

Adblock
detector