Сачыненне на тэму «Спорт»

Карысць здаровага ладу жыцця агульнавядомая і вось ужо доўгія гады не падлягае сумневам. Якаснае і збалансаванае харчаванне, моцны сон, пасільная фізічная праца, частыя прагулкі на свежым паветры — усе гэтыя аспекты шмат у чым дапамагаюць ўмацаванню арганізм, спрыяюць маладосці і даўгалецця. Аднак менавіта спорт у жыцці чалавека становіцца найбольш магутным і дзейсным фактарам у справе захавання здароўя.

Спорт ўсяляк спрыяе гарманічнаму развіццю чалавека, і ў асаблівасці гэта важна ў маладым узросце. Менавіта таму і хлапчукам, і дзяўчынкам рэкамендуюцца рэгулярныя заняткі спортам з самых юных гадоў, каб яны здолелі аказаць свой дабратворны ўплыў і заклаў добрую аснову здароўя на доўгія, доўгія гады.

Заняткі спортам — гэта неад’емны складнік жыцця чалавека, які забяспечвае неабходную актыўнасць. Фізкультура і спорт дораць зарад бадзёрасці і аптымізму, ўмацоўваюць імунітэт і тым самым агароджваюць чалавека ад розных захворванняў.

Спорт непадзельна звязаны з гартаваннем, і гэты момант надзвычай важны, паколькі стойкасць чалавека да ўсякага роду вонкавых фактараў, такім як нізкія тэмпературы, золкасць або спёка, забяспечвае яго добрае здароўе на працягу ўсяго жыцця.

Займаючыся спортам, таксама можна з задавальненнем і радасцю адзначаць лёгкасць і гнуткасць свайго цела, сілу мускулаў, эластычнасць суставаў, бо выдатная фізічная форма — годная ўзнагарода таго, хто з гатоўнасцю пераадольвае лянота і ўпэўнена імкнецца насустрач ўласным дасканаласці.

Аднак карысць фізічнай культуры не абмяжоўваецца толькі аздараўленчымі функцыямі. Спорт — гэта яшчэ і выдатны настрой, высокі жыццёвы тонус і незвычайны душэўны ўздым, і гэта выдатная аснова для імкнення да поспеху, новых здзяйсненняў і плённай працы. У маёй сям’і атрымалі распаўсюджванне ідэі здаровага ладу жыцця. У летні час мы бегаем ў лесе, праводзім ранішнюю зарадку і ладзім прагулкі на роварах. У зімку — катаемся на лыжах і каньках. І ўсё члены маёй сям’і займаюцца нейкім відам спорту. Маім выглядам спорту стала фігурнае катанне.

Памята , калі я была маленькай, бацькі сказалі, што мы пойдзем катацца на лёдзе, на каньках. Я вельмі доўга разважала, што гэта такое — катанне на каньках, і што яны наогул з сябе ўяўляюць. Калі мы прыйшлі на штучна створаны палігон для катання, там выдалі дзіўныя чаравікі з лёзамі на падэшве. Як аказалася, гэта і былі тыя самыя канькі .

Калі я ўпершыню надзела іх і выйшла на лёд, у мяне нічога не атрымлівалася. Я падала і не магла нармальна стаяць на нагах. Гэта вельмі раззлавала мяне і выклікала цікавасць, ажыятаж. Пасля гэтага я ўвесь час прасіла сваіх бацькоў схадзіць са мной на палігон для катання, пакуль не скончылася зіма. Так, нарэшце, я навучылася выдатна катацца на каньках. Я лётала на лёдзе зусім як матылёк , я была гэтаму невымоўна рада. Пасля мы вельмі шмат каталіся на лёдзе.

Аднойчы ў газеце я знайшла аб’явы аб наборы групы фігурнага катання. Успомніўшы ўсе станоўчыя эмоцыі, якія даставіла мне катанне на каньках, я, не адкладаючы, адправілася ў гэтую секцыю. Там я шмат чаму навучылася : рэзка змяняць траекторыю руху, катацца на адной назе і нават танцаваць на лёдзе. Гэта было лепшыя моманты ў маім жыцці. І я вельмі палюбіла фігурнае катанне, ні на адзін дзень не пакідала свае канькі.

Я ўсё жыццё буду займаць менавіта гэтым спортам, бо ён так мне падабаецца, сваёй хуткасцю, складанасцю рухаў, і прыемным холадам, які зыходзіць ад лёду.

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Добавить комментарий


+ 6 = тринадцать

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!:

Adblock
detector