Найчыстае паветра, напоенае свежасцю скошаных траў, бязмежныя гарызонты саспелай пшаніцы … Вясковае лета — гэта незвычайная хараство цішы і адзіноты, чароўныя водары жывой прыроды, іскрыстая прахалода хуткіх рачулак і люстраных азёр.
Гэта лета, праведзенае мною ў вёсцы, запомніцца на доўгія гады. Тут усё абуджаецца з першымі прамянямі сонца, і я, і адкрываць вочы, на досвітку, змагла з прагнасцю ўдыхаць гэты ні з чым не параўнальны пах раніцы, атрымліваць асалоду ад пяшчотнымі фарбамі усходу і назіраць, як сонечны дыск, паднімаючыся, становіцца ўсё гарачэй і гарачэй.
Раніца ў вёсцы можа падарыць такія цудоўныя забавы як паход на раку, купанне ў празрыстай вадзе, дзе ходзяць вёрткія рыбкі. Можна адправіцца ў лес на пошукі ягад, пракаціцца на веласіпедзе па маляўнічых наваколлях. І нават звычайны вясковы сняданак, сытны і неверагодна смачна, дапоўнены кружкой цёплага парнага малака, можа стаць выдатным пачаткам новага дня для любога гараджаніна.
Аднак летнія канікулы ў вёсцы — гэта не толькі асалоду павольным адпачынка , але яшчэ і цяжкая праца. І я, разам з іншымі вясковымі дзецьмі, старалася быць карыснай і дапамагаць у вядзенні гаспадаркі. Я карміла курэй і качак збожжам, збірала сакавітую траву для трусоў, пасла на лузе гусей, выганяла на пашу карову, даставала з калодзежа вёдры, поўныя свежай халоднай вады, праполвла градкі, высока залазячы на яблыню, здымала саспелыя і салодкія плады. Але любая праца, разам з тым, дастаўляла мне шчырую радасць, і, бачачы вынікі сваёй працы, я разумела, як важна быць па-сапраўднаму руплівай і стараннай працаўніцай, каб дамагчыся ў жыцці поспеху і ўмацаваць сваю волю.
А як прыемна завяршыць свой дзень на вячэрняй зорцы, калі яркі закат залівае неба, а паветра напаўняецца дзівоснымі водарамі. Як выдатна з апетытам вячэраць на адкрытай верандзе, усведамляючы, што гэты доўгі і клапотны дзень прайшоў не дарэмна. Кароткая шпацыр пасля вячэры, супакаенне паўсоннай вёскі — непаўторнае ўражанне майго лета, дзе я здабыла сапраўднае шчасце і радасць, маляўнічасць кожнага дня.