Ну, вось і восень прыйшла.І перафарбавала пейзаж за некалькі дзён у рознакаляровыя фарбы. Яшчэ зусім нядаўна лес красаваўся зяленым колерам, а цяпер яго восень змяніла на вогненна – жоўты колер. Пры гэтым кожнае дрэва мае свой цікавы вобраз, быццам бы змяніла свае адзенне.Мноства восеньскіх кветак даруць людзям сваю восеньскую, апошнюю прыгажосць.
З першага верасня дзеці ідуць у школы. У сялян пачынаецца восеньская праца на агародах — збіраюцьвырашчаны ураджай: капаюць бульбу, збіраюць і кладуць у паграбы моркву з буракамі, знімаюць апошнія яблыкі,гатовяць зямлю да зімняга адпачынку.
Восеньскае неба зменіць свой колер, гэтай парой яно становіцца з каждым тыднем усё больш шэрым. Рэдка калі можна заўважыць на ім, у абедзенны час, белыя воблакі. І ўжо у сярэдзіне восені воблакі ператварацца у вялікія цёмна – шэрыя хмары. Сонейка зменіць брыдкі халодны дождж, які будзе бясконца несці кожнаму сумленне. У лістападзе парадзее лес, скіне свой ліставы жоўта — чырвоны нарад. І апошнія лісты на пачарнелых галінах дрэў абляцяць на дол. З-за цемных ялін прыгоніць восеньскі вецер хмарынкі.
Яшчэ некалькі дзен і чорны клін птушак, далека у высокім небе, зробіць свой апошні прашчальны круг і паляціць у цеплыя краіны. Змоўкнуць на доўгі час іх звонкія спевы.
Зверы таксама збіраюцца да зімы. Ваверка ўжо даўно накапіла арэхаў і насушыла лепшых грыбоў. Маленькія мышкі – палёўкі нацягалі ў свае норкі зерня. Вожык нацягаў сабе пад стары пень сухіх лістоў, зрабіўшы з іх сабе цеплую коўдру. Ужо зусім скора пачнуцца першыя маразы.
