Сачыненне на тэму «Быць сапраўдным чалавекам вельмі проста»

Калі я задумваюся над сэнсам жыцця, то заўсёды радуюся таму, што я існую, што побач з’яўляецца самымі дарагімі мне людзьмі, што мне дадзена мілавацца прыгажосцю навакольнага свету і адкрываць гэты свет для сябе. У той жа час прыходзіць адчуванне вялікай адказнасці за гэты свет і гонару ад усведамлення таго, што ты чалавек. Але ў само паняцце «быць чалавекам» кожны ўкладвае свае значэнне. І, у большай ступені, менавіта гэта значэнне, уплывае на дзеянні і ўчынкі, а часам, і на ход самаго жыцця. У маім разуменні, быць чалавекам — гэта значыць выхаваць у сабе высокія маральныя якасці. Прасачыўшы гістарычны шлях чалавецтва, разумееш, што ў аснове кожнага грамадства заўсёды ляжала пэўная мараль, якой кіраваліся людзі. Дзесяць запаведзяў хрыстовых — гэта таксама мараль, мараль гуманная. Але ў свеце было столькі антыгуманных укладаў, што гэта наводзіць жах. Але я пераконваюся ў тым, што ў кожнага чалавека ёсць свая мараль. І менавіта ад яе залежыць, якім будзе чалавек. Мне ў жыцці пашанцавала на добрых людзей. І мае выхавальнікі ў дзіцячым садку, і мае настаўнікі, і, перш за ўсе, мае бацькі — гэта людзі, з якіх я бяру прыклад. Усе яны паўплывалі на маю выхаванасць і эрудыцыю, уласна кажучы, яны паўплывалі на мой характар, навучылі чуламу стаўленню да іншых людзей. Але замала быць пачцівым і добразычлівым для таго, каб усе вакол лічылі цябе чалавекам з вялікай літары. Безумоўна, не ўсім дадзена стаць выдатнымі і сусветнавядомымі людзьмі. Але кожны можа стаць чалавекам, якога паважаюць. Я думаю, што сапраўдны чалавек — гэта добры сябар, здольны прыйсці на дапамогу, вызваліць з бяды і не зайздросціць шчасця іншых людзей. Гэта добры сын або дачка, здольныя забяспечыць сваім бацькам спакойную старасць. Добры чалавек створыць добрую сям’ю і будзе прыкладам для сваіх дзяцей. І, безумоўна, такія шкодныя звычкі, як алкаголь і наркаманія, ніколі не ўжываюцца з паняццем добрага чалавека. А я лічу, што быць чалавекам — гэта значыць быць добрым чалавекам. Нельга браць прыклад з тых, хто добра ставіцца толькі да сваей сям’і, толькі да сваіх сяброў, але пагарджае іншых людзей. Чалавек пры любых абставінах павінен заставацца чалавекам: і ў дачыненні да іншых людзей (суседзяў, супрацоўнікаў, проста мінакоў), і ў адносінах да прыроды, і ў адносінах да свайго горада, сваей дзяржаве, свайму народу». Я паважаю людзей шчырых, у якіх і намеры, і ўчынкі выклікаюць павагу. Але ў жыцці бываюць наадварот: на працы — перадавой вытворца, а дома — дэспат, які тэрарызуе ўсю сям’ю; у школе — добрасумленны вучань, а дома — гультай, які лыжку за сабой не памые. А яшчэ адну рысу, якую я не прашу прабачэння людзям, з’яўляецца здрада. Гэтая рыса і ў вялікім, і ў малым мне агідная. Здрада несумяшчальная з паняццем «быць чалавекам». А быць сапраўдным чалавекам вельмі проста.