Вясновае сонейка сагравае зямлю. Скрозь леташняе палае лісце прабіваецца зяленая траўка. А ў небе крычаць зграі птушак, якія вяртаюцца з далекіх краін. Яны перазімавалі ў цёплых краях і спяшаюцца на Радзіму, да нас.
Неба ўсю зіму было шэрым, знежывелым і пустым. А цяпер неба погалубела і як быццам ажыло. Яно напоўнілася галасамі пералётных птушак. Зверху даносіцца іх пераклічка: хутка родныя гнёзды! Кожная зграя птушак вяртаецца туды, адкуль паляцела. Дзіўна, але птушкі не памыляюцца.
Якія птушкі прылятаюць вясной? Першымі вяртаюцца на Радзіму гракі. Не дарма гракоў называюць вестунамі вясны. Потым прылятаюць кнігаўкі, шпакі, жаўрукі, качкі і гусі. Пазней з’явяцца зязюлі, стрыжы, ластаўкі, буслы і іншыя пералётныя птушкі. Птушкі здзяйсняюць вельмі вялікае падарожжа, каб вярнуцца дадому. Некаторыя, напрыклад, ляцяць з самой Афрыкі!
Пералётныя птушкі радуюцца, вярнуўшыся дадому. Яны бясконца спяваюць і выводзяць вясёлыя пошчакі. Радасным птушыным гоманам напаўняецца лясныя гаі, палі і лугі. Тое ж самае адбываецца ў гарадах і сёлах: парках, садах і кветніках ў людзей. Птушкі прыносяць туды вясновы настрой.
Птушкі ўюць новыя гняздзечкі або чыняць старыя з дапамогай галінак і дубчыкаў. Бо многія птушкі пакінулі свае гнёзды тут, калі ляцелі на поўдзень. Тады голад і холад прымусілі іх пакінуць свае дамы. Але цяпер яны абмінулі! Сярод свежай лістоты птушкі рыхтуюцца выводзіць у сваіх гнёздах дзетак. А тыя, у каго яшчэ няма пары, шукаюць сабе жаніха ці нявесту, каб летам выхоўваць разам птушанят.