Сачыненне на тэму «Мае цацкі»

У мяне шмат цацак. Але любімая толькі адна. Гэта вялікі заяц. Падарылі яго мне даўно. Я была зусім маленькай. Як сказала мама, на першую гадавіну. Яшчэ мама ўспамінала, як я садзілася да зайца, ўтульна ўладкоўвалася ў яго паміж лапамі і гадзінамі сядзела, разглядаючы малюнкі ў кніжцы або гуляючы з іншымі цацкамі.

Я і зараз люблю ўладкавацца паміж вялікіх лап зайчыка. Мне здаецца, што ён мяне ласкава абдымае. Ад гэтага становіцца цёпла і ўтульна. Адкінуўшыся зайцу на жывот, можна чытаць кнігі ( гэта мой любімы занятак ), ці глядзець тэлевізар. Заяц у гэтых выпадках як спінка крэсла. Толькі ад маёй цацкі зыходзіць нешта цёплае, як быццам прыхінуўся да цёплай батарэі. Нават зімой я грэюся ў яго жывата ці кладуся прама на яго зверху і гляджу свае любімыя казкі.

А ляжаць на ім сапраўды зручна. Заяц вялікі, больш за метр у вышыню з шырокай спіной. Калісьці ён здаваўся мне проста велізарным. Зараз я яго, вядома, перарасла, але ляжаць на ім не перастала. Вушы ў майго зайчыка доўгія, пухнатыя, з мяккімі пэндзлікамі на кончыках. Лапы вялікія. Калісьці ў адной яго лапе быў мех з падарункамі. Памятаю, як мне заўсёды хацелася даведацца, што ён прынёс. Я была тады з яго ростам. Я часта цягнула мяшок да сябе, але забраць яго ніяк не магла. Мама не раз казала, што зайчык моцна трымае сваю торбу, таму што не хоча, каб я глядзела яго падарункі.

У той дзень я вырашыла ўбачыць змесціва мяшка у што б там ні стала. Я ўзяла ў мамы нажніцы і проста яго адрэзала. Якое ж было маё расчараванне, калі я ўбачыла ўнутры кавалкі ваты ! Я доўга злавалася на зайца і не падыходзіла да яго, таму што лічыла, што ён перахаваў падарункі, абы не дзяліцца са мной. Цяпер мне смешна ўспамінаць, як я пасадзіла яго асобна ад іншых цацак і заявіла, што ён пакараны да таго часу, пакуль не пакажа, што ж было ў яго мяшку.

За шмат гадоў мой зайчык ўжо не выглядае так прыгожа, як раней. Цяпер ён не яркага ружовага колеру, а бледна — ружовы. Пухнатая поўсць дзе-нідзе сцёрлась або скруціць. Камізэлька і штонікі растрапалісь. У некалькіх месцах зайчык парваўся, і я зашывала свайго сябра. Але мой Зайка ўсё роўна мне даражэй самых новых і самых прыгожых цацак. Я нават не магу растлумачыць, чым ён мне так спадабаўся. Але гэта мая самая любімая цацка, з якой я не хачу расставацца.

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Добавить комментарий


− шесть = 3

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!:

Adblock
detector