Кожны год я езджу з бацькамі адпачываць да мора, мы стараемся пабываць у розных гарадах — курортах, як у нашай краіне, так і ў Украіне, у Крыме. Куды мы толькі не прыязджалі на адпачынак, заўседы імкнуліся наведаць мясцовыя дэльфінары, гэта для мяне была вельмі цікавай падзеяй. Але вось ужо і ў нашым горадзе ён адкрыты, і мы ўсім класам пайшлі на гэта ўяўленне. Вядома, ён не такі вялікі, як, напрыклад, у Севастопалі, але ўсё ж вельмі цікава паглядзець яшчэ раз гэта дзіўнае шоу. Я ўжо ўсім аднакласнікам распавядала, пра тое, што бачыла ў іншых гарадах, таму нам усім цікава, што ж можна ўбачыць яшчэ новага і займальнага ў нашым горадзе. Памяшканне басейна выканана з новых, сучасных будаўнічых матэрыялаў, яно вельмі прыгожае, сцены, блакітнага колеру, нібы марская роўнядзь. Унізе, са сваіх крэслаў нам бачны глыбокі басейн з крышталева чыстай вадой і плаваюць у ім «артысты»: коцікі і дэльфіны.
Дэльфіны лічацца вельмі разумнымі сысунамі. Вопытныя дрэсіроўшчыкі праводзяць з імі трэніроўкі, у выніку ўсе мы, гледачы, якія прыйшлі на шоу, маем магчымасць назіраць за гэтымі марскімі гігантамі, якіх навучылі розных трукам. Гучыць прыемная мелодыя і пачынаецца дзейства! Яно адразу ж зачароўвае, так як назіраць за дрэсіроўшчыкамі і іх разумнымі гадаванцамі, выконваюць эфектныя, часам вельмі складаныя нумары, вельмі цікава. На трыбунах поўны аншлаг, у басейне шмат гледачоў з дзецьмі, якія з расчыненымі вачамі назіраюць за каткамі, спрытна крутящими на сваіх насах мячы. У гэты ж час паказваюць усё, на што здольныя, дэльфіны. Ад аднаго да іншага ляціць мяч, то есць яны паказваюць нам, якія яны выдатныя валейбалісты, затым верхам на дэльфінах па ўсім перыметры воднага пакрыцця праязджае дрэсіроўшчык, апладысменты адразу ж гучную музыку заглушаюць. Наступны нумар праграмы: пераадоленне кольцы дэльфінамі, яны выскокваюць з глыбіні і трапляюць прама з сярэдзіну кольца, якое трымае дрэсіроўшчык. Ствараецца такое ўражанне, што жывелы ўсе разумеюць і ім вельмі падабаецца гром апладысментаў, таму што адразу пасля авацый, яны яшчэ з вялікай рызыкай, спрытам і стараннем паказваюць усе, на што здольныя. Асабліва ўсім спадабаўся трук з даставаннем з глыбіні і вяртаннем прадметаў, якія дрэсіроўшчыкі кідалі ў ваду. Не хацелася нават адыходзіць пасля заканчэння імпрэзы, нам была прадастаўлена магчымасць падысці да гэтых дзіўным жывелам, сфатаграфавацца разам з імі і нават пакарміць, але ўжо пад кантролем іх трэнера-дрэсіроўшчыка. Для мяне гэты дзень стаў памятнай падзеяй, ад якой ўсе мае аднакласнікі былі ў захапленні. Спадзяюся, што гэта будзе не апошнім паходам у дэльфінар.