У кожнага чалавека ёсць свой вольны ад вучобы ці працы час, якім ён можа распараджацца па свайму жаданню. Праўда, некаторыя кажуць, што ў іх наогул няма вольнага часу. Танцы, секцыі, гурткі, і нават на вучобу часу не застаецца. А іншыя не ведаюць, чым заняцца, і бяздумна сядзяць у кампутара або гадзінамі размаўляюць з сябрамі па тэлефоне. Але заўсёды можна знайсці якую- небудзь цікавую справу, чым захапіцца. Бо колькі цікавага вакол! Галоўнае — не ленавацца, заняцца чым тое па душы, тады і жыццё стане цікавей, і не будзе ўзнікаць пытанняў аб тым, як правесці свой вольны час.
Свет нашых захапленняў. Гэта велізарны цікавы свет. У ім адлюстроўваецца духоўнае багацце чалавека, шырыня яго інтарэсаў, імкненне да поўнага задавальненню духоўных патрэб. Многія кажуць, што чытаць — гэта нямодна і нецікава. Вось кампутар — гэта крута. Сапраўды, кампутар, інтэрнэт — гэта любімае захапленне шматлікіх маладых людзей, якое нярэдка перарастае ў залежнасць. Я таксама часта звяртаюся да кампутара і разумею, што ў будучым без інтэрнету і камп’ютара не абысціся. Але маім любімым захапленнем было і застаецца чытанне кніг. Чытаючы кнігу, я, з аднаго боку, адпачываю. З іншага боку, пазнаю шмат новага і цікавага. Я люблю чытаць як рускіх, так і замежных пісьменнікаў. З задавальненнем чытаю Гарсія Маркеса. Маім любімым творам з’яўляецца раман Міхаіла Булгакава «Майстар і Маргарыта». Калі я не знаходжу патрэбную мне кнігу дома, у бібліятэцы ці ў знаёмых, я звяртаюся да інтэрнэту. Але кніга, якую чытаеш, лежачы на канапе, здаецца цяплей. Яе можна пагартаць, патрымаць у руцэ, а калі твая кніга, то можна зрабіць нейкія паметкі. Некаторым падабаецца чытаць электронную кнігу. Але гэта, як кажуць, справа густу. Часам узнікае пытанне: «Чытанне — гэта хобі ці праца?» Я лічу, што гэта і хобі, і ў той жа час праца. Бо чытаючы кнігу, мы не толькі адпачываем, але і працуем разумова, задумваемся над рознымі пытаннямі, пастаўленымі ў творы.
Я люблю слухаць розныя песні — у залежнасці ад настрою. Кажуць, музыка супакойвае чалавека, паляпшае самаадчуванне, здымае стрэс. Я з гэтым згодная. Але калі мне сумна ці калі ў мяне добры настрой, я звяртаюся да сваіх любімых колераў. Развядзенне кветак на працягу некалькіх гадоў таксама з’яўляецца маім захапленнем. Больш люблю пакаёвыя расліны. Яны ўсе такія розныя. Кожная кветка індывідуальна, як і чалавек, і патрабуе да сябе асаблівага падыходу і ўвагі. Я ўвесь час чытаю літаратуру, звязаную з пакаевымі раслінамі. Нярэдка звяртаюся да інтэрнэту. Як аматар кветкавод магу з упэўненасцю сцвярджаць: каб расліны радавалі нас сваей прыгажосцю і красаваннем, трэба не толькі даць ім усе неабходнае для росту і развіцця. Кветкі трэба любіць і пастаянна даглядаць за імі. Са сваімі кветкамі я пастаянна размаўляю, і яны мне адказваюць сваей прыгажосцю.
Любімыя мае кветкі — гэта фікусы і кактусы. Фікус непатрабавальны, любіць добра асветленае месца, але баіцца скразнякоў. Улетку аддае перавагу жыць на балконе. Любіць цеплы душ. Як бачыце, ен дастаўляе мінімум клопатаў, але калі вы будзеце клапаціцца аб ім, у вас прама ў кватэры будзе шыкоўнае дрэва. У апошні час сярод аматараў кветкаводаў усе больш папулярнымі становяцца кактусы. У мяне ў кватэры ўжо цэлая калекцыя кактусаў. Мае расліны расстаўленыя не толькі на падваконніках.
Мае захапленні заўседы мне прыносяць радасць і задавальненне. Я магу сваім каханым заняткам прысвяціць шмат часу. Але заўсёды імкнуся рацыянальна размеркаваць усё. Не дарэмна ж гавораць, што ўсяму свой час. Наша жыццё вытканае з гадзін, хвілін і секунд. Сапраўды бясцэннае багацце! Толькі не заўсёды мы ўмеем па-гаспадарску распарадзіцца гэтым багаццем. Мы не заўсёды задумваемся аб тым, як мы трацім свой вольны час. Вольны час для чалавека павінна быць святам душы, а свята душы ўключае любы захапленне.