Кожнаму хочацца пражыць сваё жыццё так прыгожа.
Але ўдаецца гэта, на жаль, не ўсім.
Што ж перашкаджае? Напэўна, часта сам чалавек не да канца разумее, што такое «прыгожае жыццё». Ці, можа, усе разумеюць гэта па-свойму.
Я думаю, што многія пагодзяцца з тым, што жыць прыгожа — значыць прытрымлівацца высокім маральным прынцыпам, кахаць і быць каханай, мець верных сяброў, добрых дзяцей, пакінуць пасля сябе добрую памяць. Вядома, неабходныя і матэрыяльныя даброты. Хоць знаходзяцца людзі, якія сцвярджаюць, што грошы — зло. Але я перакананая: бедны чалавек пануры, зняважаны, няшчасны, ён не можа думаць ні аб чым, акрамя хлеба надзеннага. Яго жыццё сумнае і нецікавае. Чалавек павінен пазнаваць свет, развівацца, працаваць над сабой, гэта значыць чытаць добрыя кнігі, наведваць музеі, тэатры, нарэшце, падарожнічаць. А для гэтага патрэбныя грошы.
А яшчэ — калі б вы ведалі, як мне хочацца купіць выдатную карціну! Нажаль… Так, каб жыць прыгожа, па-чалавечы, трэба умець зарабляць грошы і ўмець марнаваць іх. Лайдак ніколі не атрымае поўнага задавальнення ад жыцця, поўнага асалоды ім. У паняцце «прыгожае жыццё» я ўкладаю і любімую працу.
Так што ж гэта такое — прыгожае жыццё? Гэта поўнае задавальненне ўсіх матэрыяльных і духоўных патрэб чалавека. А што такое шчасце? Гэта, па-мойму, тое ж самае. А жыць так хацелася прыгожа,добра і дзіўна.
