Прырода вясной па-свойму прыгожая. Пасля доўгага зімовага сну яна выглядае соннай, крыху няўпэўненай. Але з кожным днём прырода пачынае набіраць сілу. Цёплыя сонечныя прамяні кажуць аб тым, што прыйшоў час для вясны, зіма тут больш не гаспадыня. З кожным днём снегу становіцца ўсе менш, ён спрабуе схавацца ў цені дрэў, але аднак і туды прабіраецца сонца.
Паўсюль чуецца звонкае цурчанне раўчукоў, менавіта яны кажуць пра тое, што, нарэшце, прыйшла доўгачаканая вясна. У лесе ўжо можна пачуць вяселы шчэбет птушак. Пачынаюць з’яўляцца першыя пралескі, сімвал вясны. Гэтыя маленькія, кволыя кветкі нясуць у сабе незвычайную сілу. Яны нібы снег, высцілаюць белым дываном лясныя паляны.Аб вясне часта кажуць: » вясна красна. «Красна» — не таму, што з’яўляюцца чырвоныя кветкі. Бо ўсе роўна асноўны колер вясны — зялены. А таму што — прыгожая. Гэта сапраўды вельмі прыгожае час года.
У першыя дні вясны прырода яшчэ выглядае вельмі непрывабна: шэрыя камякі снегу, голыя чорныя дрэвы. Але ўжо так весела пачынае свяціць і прыграваць сонца, што карціна выглядае ўсе роўна радаснай і абяцае прыгажосць. Усе ведаюць: яшчэ крыху і прыйдзе сапраўдная прыгажосць.
Вельмі прыгожыя і пяшчотныя першыя кветкі. Яны вылазяць прама з-пад снегу. А ледзь сыдзе сне, і ўся зямля хутка пакрываецца свежай траўкай. Яна такая прыгожая, яркая, што яе параўноўваюць з каштоўным каменем, называюць смарагдавай.
А праз яшчэ тыдзень на дрэвах пачынаюць брыняць і лопацца пупышкі. Уважлівы чалавек, праходзячы міма аднаго і таго ж куста ці дрэва, штодня адзначае, як павялічваюцца і раскрываюцца прабіваецца лісцікі. Многія дрэвы пачынаюць квітнець яшчэ да таго, як выпусцілі лісточкі, напрыклад, вярба. Пухнатыя шэрыя камячкі на вярбе нагадваюць маленькіх зайчыкаў, якія стаіліся ў чаканні цяпла.
Але самае прыгожае, гэта калі пачынаюць квітнець пладовыя дрэвы: яблыні, грушы, слівы. Усе дрэва пакрываецца буйнымі белымі кветкамі, а потым пялесткі падаюць на зямлю, нібы снег. З песцікаў кветкі пачынае завязвацца плод.
Вяртаюцца з зімоўкі пералетныя птушкі. Нават у гарадах чуваць іх вяселыя спевы, яго не перабіваюць гукі машын і трамваяў. Асабліва добра спяваюць птушкі, гэта яны на досвітку.
Вада ў рэках, азёрах асабліва чыстая. У іх адлюстроўваецца блакітнае, блакітнае неба і пералетныя птушкі, якія з радасцю вяртаюцца на сваю радзіму. Як яны знудзіліся па ёй, як засумавалі! Усе радуецца вясне. Няма больш шэрага неба і холаду. Толькі цёплае сонца і блакітнае неба. Вясна прыйшла і прынесла новае жыццё.