Лета. Такая цудоўная пара! Я вельмі люблю летам пабываць у лесе, падыхаць чыстым лясным паветрам. Дзе я жыву, там у нас змяшаны лес. А зараз я ў гасцях у бабулі. Тут адны толькі бярозавыя гаі! Яны так адрозніваюцца ад лесу, дзе растуць сосны, елкі, асіны….Так светла ў гаі, быццам ты дзе-то ў святліцай! Белыя ствалы бяроз роўныя, дакладна свечкі. Шаўкавістая зеляніна шамаціць на легкім ветры, хаваючы ў сваей лістоце шматлікіх птах. Адусюль чуецца іх спевы, цырыканнем, шчабятанне. Пад бярозамі трава і розныя кветкі, якія дзе — нідзе трапляюцца кусцікі суніцы. У адным месцы бярозкі сабраліся кружком, як быццам водзяць карагод. Усе яны стройныя і тонкія, як табар маладзенькай дзяўчыны, накінуўшую на сябе зяленую карункаваю хустку. Паміж бярозкамі нізінка, а ў ёй кусты парэчкі. Тут трошкі пахне сырасцю.Гляжу па баках: паміж ствалоў усё відаць далёка-далёка, справа гай распасціраецца далей, а злева ўдалечыні бачны супрацьлеглы бераг нешырокай ракі. Мне зусім не страшна, хаця я тут упершыню. Чаму-то вельмі заспакаяльна, як-то па-беларуску гасцінна адчуваеш сябе ў бярозавым гаі. Мне здаецца ўсе, хто жыве побач з цудоўнымі стройнымі бярозкамі, проста вельмі любяць гэта далікатнае дрэўца! І праўда — што можа быць выдатней бярозавага гая?
0
Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Вам также может быть интересно
.Удых…Крык нованароджанага малога. Ён з’явіўся на святло, і адразу спрабуе абвясціць аб сваім нараджэнні
Цяпер Хатынь — мемарыяльны комплекс (54 км ад Мінска). Гэты мемарыял быў адкрыты ў
Нясвіжскі замак — палацава-замкавы комплекс, змешчаны ў паўночна-усходняй частцы горада Нясвіжа Мінскай вобласці Беларусі.
«Чалавек жыве на зямлі, на сваей зямлі, на сваей малой радзіме. Мы жывем у
У кожнага чалавека ёсць свая родная мова. І кожны ўлічвае сваю кропку гледжання аб
Парку, які носіць імя выдатнага беларускага паэта, да Другой Сусветнай вайны не было. На