Маім любымым вершам з’яўляецца верш Пімена Панчанкі “Пахне чабор”. Гэты верш можна назваць песняй — споведдзю, у якой пісьменнік выявіў разнастайную гамму пачуццяў. Аднаразова пісьменнік кранае успаміны аб даўнім, успамінае юнацтва,я кое ужо ніколі не вернецца назад. Апісвае першыя узаемадносіны – першае каханне, у выніку якога апалена душа героя верша, аднак той жыве прыгажосцю сваёй чыстай душы, узвышае сваю рамантычнасць. Пісьменнік вершам апісвае нерашумасць юнацтва, першыя крокі кахання, страту і боль, у выніку усяго дакор да сябе.
Аднак Панчанка гэтым вершам прызывае жыць далей, якім бы ні было цяжкім жыццё, трэба перадольваць усе жыццёвыя прыгоды і крочыць далей. Забывацца пра смутак і боль. Пісьменнік даводзіць чытачу то, што жыццё цудоўнае і прыгожае і трэба яму зўсёды радавацца.
Пімен Панчанка вершам “Пахне чабор” разважаў над праблемамі жыцця чалавека. На думку паэта чалавек патрэбен жыць з чыстай душой, кахаць сваю Бацькаўчшыну. Паэзія створаная пісьменнікамі заўсёды павінна заставацца маладой, пявучай і звонкай.