Сачыненне на тэму «Ефрасіння Полацкая»

Ефрасіння ў свеце полацкая князёўна Прадслава — жыла ў дванаццатым стагоддзі; яна была дачкой малодшага сына Усяслава Чарадзея — Святаслава, у хрышчэнні Георгія. Можна выказаць здагадку, што ў дзяцінстве яна бывала ( а можа  і пражывала ) у Віцебску. Бо, мяркуючы па летапісах, пасля смерці Усяслава Чарадзея ў 1101 наш горад і Віцебская зямля дасталіся ў надзел камусьці з яго малодшых сыноў — на думку сучасных гісторыкаў бацьку Ефрасінні. Так што дзяўчынка -князёўна Прадслава цалкам магла бываць тут. Пазней гаспадаром Віцебска стаў родны брат Ефрасінні — Васілька Святаслававіч. Менавіта пры ім, як лічаць многія даследчыкі, была ўзведзена Дабравешчанская царква, адзін з першых каменных храмаў Віцебска. Па тых часах гэта было значная падзея і, магчыма, што Прападобная малілася ў ім. У 1170- х гадах ігумення Спаскага манастыра Ефрасіння пакідае Полацк і адпраўляецца ў Ерусалім, дзе і заканчваецца яе зямное існаванне. Праз некаторы час яе мошчы былі перанесены ў Кіеў і пакладзены ў Кіева- Пячэрскім манастыры, дзе яны і заставаліся 800 гадоў. У 1910 Прападобная Ефрасіння (дакладней, яе святыя мошчы ) урачыста вяртаюцца дадому ў Полацк, пераадольваючы сотні кіламетраў па Дняпры ад Кіева да Воршы — па тым самому шляху «з варагаў у грэкі », па якім яна калісьці адправілася на Святую Зямлю. Ад Оршы працэсія пешшу адправілася да Віцебска. Ўрачыста сустракала Віцебская зямля сваю князёўну — ігуменню. Яе мошчы былі з ушанаваннямі дастаўлены ў кафедральны храм горада — Мікалаеўскі сабор, дзе знаходзіліся 10 дзён. З Віцебска працэсія накіравалася да канчатковага пункту працяглага падарожжа — Полацку, дзе Ефрасінні меркавалася супакоіцца навечна . Але лёс распарадзіўся інакш , і Прападобнай прыйшлося зноў « наведаць » наш горад і нават затрымацца ў ім на 21 год. Гэты зусім не ўрачысты, а сумны пераезд адбыўся ў 1922 годзе. Пасля рэвалюцыі па рашэнні Полацкага павятовага выканкама святыя мошчы былі выкрытыя і, як музейны экспанат, адпраўленыя ў Віцебск. Грабніца Ефрасінні, запячатаная сургучнымі пячаткамі, была дастаўлена ў губернскі мастацка — археалагічны музей і прынятая пад распіску яго дырэктарам — А.Брадоўскім, які адразу ж склаў службовую запіску ў губаддзел народнай адукацыі з просьбай « прызначыць асоб для прысутнасці пры выкрыцці апячаталі труны з так званымі мошчамі Ефрасінні, князёўны Полацкай,  на прадмет ўстаноўкі такога ў адпаведным месцы ў музеі для больш зручнага агляду змесціва грабніцы наведвальнікамі музея ».
З рэзалюцыі, накладзенай на гэтую заяву , вынікала, што на ўскрыццё былі прызначаныя нейкія Гумберг і Сренф .
У той час Віцебскі губернскі мастацка — археалагічны музей размяшчаўся ў некалькіх пакоях былой Духоўнай семінарыі, а частка экспанатаў у забітых скрынях знаходзілася ў закрытым будынку Успенскага сабора . Улетку таго ж 1922 года ў сабор праніклі рабаўнікі, і сярод выкрадзеных рэчаў значыліся тканіны ўборы Ефрасінні Полацкай.
У 1925 годзе, калі гарадская ратуша адкрыла дзверы для наведвальнікаў у якасці музея, моцы Прападобнай выстаўляюцца ў яе залах як музейны экспанат і знаходзяцца там да 1939 года ; затым (зноў жа ў якасці экспаната ) пераносяцца праз дарогу, у антырэлігійны музе , які адкрыўся ў будынку былога касцёла Святога Антонія. У гады вайны, у акупаваным немцамі Віцебску, мошчы Ефрасінні былі ўсталяваныя ў дзеючым Пакроўскім храме , адкуль ў 1943 годзе былі канчаткова перавезены ў Полацк, дзе і знаходзяцца па гэты дзень.

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Добавить комментарий


− шесть = 1

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!:

Adblock
detector