Кажуць пад Новы год спраўджваюцца ўсе мары. Адзін з гэтых выдатных святаў запомніцца мне надоўга, таму што падчас яго здарыўся сапраўдны цуд.
Было каля дзесяці гадзін вечара трыццаць першага снежня, а надвор’е на вуліцы зусім не навагодняе. Стаяў туман, а марозу не было. Вільготнае паветра лёгка прабіралася пад вопратку, і ты хутка замярзала. Зорак не было відаць на начным небе, толькі цьмяныя агні вулічных ліхтароў неахвотна прабіваліся скрозь цемру. А потым і зусім пачаў накрапаць зусім недарэчны дождж, які неўзабаве перарос у сапраўдны лівень. Вось такая табе зімовая навагодняя казка.
Наша сям’я рыхтавалася адзначаць Новы год, мы накрывалі святочны стол, пасярод пакоя бліскала прыгожа упрыгожаная ёлка. А вось настрой быў не вельмі — яго псаваў не святковы дождж за акном.
І вось раптам мы заўважаем, што чамусьці стала занадта светла на вуліцы. На гадзінніку – палова дванаццатага. Выглядваю ў акно — і не веру вачам! Густы пухнаты снег валіць з неба! Хапаю паліто, выбягаю на вуліцу — там лёгкі мароз і снег! Сапраўдны снег! Ён хутка схаваў лёд на асфальце тоўстым белым дываном. Гэта было проста неверагодна ! Усе раптам сталі вясёлымі і шчаслівымі ! Пачалося сапраўднае свята, а пасля вячэры мы ўсё высыпалі на вуліцу і гулялі ў снежкі каля гадзіны. Вось гэта было сапраўдны навагодні цуд для ўсіх — і дарослых, і дзяцей !
А раніцай ! Раптам прачынаешся ў зімовай казцы. Глядзіш у акно — аж слепіць вочы чысты белы снег. Сонечнае святло адлюстроўваецца ад мільярдаў маленькіх крышталяў і гуляе ўсімі колерамі спектру. Важныя стаяць дрэвы і кусты, убраныя ў белае футраванае адзенне, быццам выхваляючыся адзін перад адным. А падзьме вецер, так злётае з галін і дахаў цэлая зграя лёгкіх сняжынак і кружыць у паветры, пабліскваючы на сонцы. Застаецца толькі падзякаваць прыроду за такі шчодры святочны падарунак, выдатную зімовую казку !